New York? Ja, het is een eiland.

New York, VS.
Door Andy Fenner

 

New York? Kom op. Dit is een boek over eilanden. Blauwe zeeën. Witte Zanden. Kokosnoten en bikini's en roze drankjes en met kleine, piepkleine paraplu's.

Misschien.

Maar het is ook een boek over eten en cultuur en de kruising van die dingen. En New York? Dat is zowat het epicentrum van de wereld als het gaat om eten en cultuur.

Bovendien zijn er een paar aanwijzingen dat New York eigenlijk een eiland is. Het maakt op zijn minst deel uit van een paar eilanden. Geloof je me niet? Staten EILAND. Long Island. Vrijheidseiland. EILAND Roosevelt.

Er zijn veel aanwijzingen, maat. Ik bedoel, Manhattan is aan alle kanten omgeven door water. Je bereikt het via een brug of een boot.

Je hebt geen zand tussen je tenen nodig om te waarderen dat je op een eiland bent.

New York.
Nieuw perspectief.
Nieuw eilandparadijs.

VAN LINKS: Het iconische wigvormige, 22 verdiepingen tellende Flatiron Building werd voltooid in 1902; SOHO; Vrijheid verlicht de wereld.

Het eerste dat u moet doen als u misschien wel de beroemdste stad bezoekt, is een lijst maken van alle plaatsen waar u naartoe wilt. Neem die lijst. Houd het tegen de hemel van New York. En verscheur die lijst. Eerlijk gezegd, de beste manier om New York te ervaren, is door het te ervaren . Loop gewoon rond. Ademen. Kijk. Gevoel. Energie is besmettelijk en deze stad is een superverspreider.

Als je je tijd besteedt aan het haasten van de ene "oh-mijn-god-zo-en-die-zei-we-moeten-daarheen" naar de volgende, mis je de magie die tussen die momenten gebeurt. Je mist de kleine gaatjes in de muur. De interactie met New Yorkers. De mensen. Het ongrijpbare, onbeschrijfelijke, onvergelijkbare... verblinding... dat geen enkele andere stad heeft. In ieder geval niet op deze manier.

Natuurlijk ben ik me bewust van de ironie hier. Ik zeg je dat je een lijst met aanbevelingen moet verscheuren, en dan stuur ik je een lijst met aanbevelingen. Ik begrijp het. Dit zijn echter slechts suggesties. Eerlijk gezegd, als je in New York aankomt, kan je lijst er totaal anders uitzien dan de mijne als je vertrekt. En het kan net zo goed zijn. Dat is het mooie ervan.

Koffie:

Zoals in de meeste grote, drukke steden wordt er in New York veel koffie gedronken. En veel echt slechte koffie. Dat gezegd hebbende, de koffiescène van de derde golf is gevestigd, met bijna dagelijks nieuwe spelers.

Toewijding:
Niet sinds Pablo E. is een Colombiaanse import zo enthousiast gevierd als Devocion. Bonen worden in Colombia gekocht voordat ze Fed-Exed worden (tip: het gebruik van Fedex als werkwoord voegt veel NYC-straatreputatie toe) aan hun Brooklyn-branderij. Ze hebben winkels in Williamsburg, Flatiron en Brooklyn. Alle locaties hebben een focus op groen, met uitnodigende planten op comfortabele banken en stoelen. Super uitnodigend, super gastvrij, super makkelijk om veel koffie te drinken.

La Cabra:
Nog een invoer. Dit keer vanuit Europa. La Cabra is een bekend Deens merk, waar ze naam hebben gemaakt door te leveren aan enkele van 's werelds beste restaurants. Hier, in de East Village, brengen ze hun uitstekende koffie en beroemde gebakjes. (Hallo kardemombroodje.)

Voedsel/detailhandel:

Russ & Dochters.
"Iconisch" is een van de meest gebruikte woorden die er zijn, bij het beschrijven van New York en enkele van haar eetgelegenheden. Serieus, je ziet het net zo vrij rondslingeren als een beanie-d, bebaarde hipster in Brooklyn. Maar Russ & Dochters? Dat is iconisch in elke betekenis van het woord. De onbetwiste baas van gerookte vis, kaviaar, gebak en delicatessen is deels geschiedenisles, deels restaurant en deels winkel. Hun historische locatie in de LES is vertakt tot een gelikt, schoon, eigentijds café waar de focus meer op restaurants dan op winkels ligt. Ze gaan ook open in Hudson Yards en verspreiden hun aanbod als lox op roggebrood.

RUSS & DAUGHTERS, de smakelijke winkel verhuist in 1920 naar de huidige locatie op 179 East Houston St en blijft behagen met joods troostmaaltijden: Pic: Russ & Daughters

Wildernis:
We hebben deze film eerder gezien. Een restaurant wordt geopend met bijval. Het wemelt van de bezoekers. De populariteit groeit, wachtrijen worden langer en het vinden van een tafel wordt moeilijk. Een tafel vinden wordt zelfs onmogelijk. Dus de eigenaren openen iets naast de deur, of in de buurt. Het is betaalbaarder. Meer casual. Het behandelt de overloop en ontlast de druk.

Dat is hier gebeurd. Of het moest. Het probleem (is het een probleem?) met Wildair is dat het de druk moest verlichten op Contra, het ambitieuze en experimentele restaurant van dezelfde eigenaren. In plaats daarvan is het misschien wel de ster geworden.

Wildair presenteert zichzelf nog steeds op indrukwekkende wijze als ingehouden. Maar het presteert op enorme niveaus en overtreft consistent zijn gewicht met smaak. Prijzen zijn meer in lijn met het "alledaagse" eten in New York en dat maakt het op zich al een betere gok dan Contra. (Naar mijn mening.)

Tip: Je kunt niet over Wildair praten zonder hun donuts te noemen. Een product van de pandemie, het is een van de met zilver omzoomde COVID-verhalen die er zijn. Bekijk hun Insta om te zien waar ik het over heb.

 

VAN LINKS: Bierkraampje in NYC-stijl; Little gem, pistache en kruidensalade van Wildair, La cabra minimalistisch cool. Foto met dank aan Wildair & La cabra

Morgensterns:
IJs is ijs, toch? Verkeerde kerel. Verdomd fout. Sla de overhypte Milk Bar over en ga naar Morgenstern's. Dit ijs is niet alleen een masterclass in productontwikkeling en innovatie, maar ook in verpakking, design en branding. Ze balanceren traditie met moderne en eigentijdse smaken en zorgen ervoor dat ze relevant blijven met rare en soms polariserende collabs.

Kom voor het ijs, blijf voor de hamburgers, taarten en shakes. Ook tal van veganistische opties.

VAN LINKS: Straatgraffitti gezien vanaf de High Line; Handig weetje! In 1664 kwam Nieuw-Amsterdam in Nederlandse handen en werd vernoemd naar de Engelsman Duke of York

Hoge lijn:
Van artefact tot kunst...feit, The High Line is een werkend voorbeeld van wat bereikt kan worden als een stad samenwerkt met haar inwoners.

Een verlaten, verlaten spoorlijn is nu een totaal onherkenbaar openbaar park met openbare kunst, tuinen en adembenemende uitzichten in alle richtingen. De prachtige loopbrug dient als doorgang voor bezoekers, terwijl je van, over en door iconische buitenwijken en wijken wandelt. Stop zeker bij The Chelsea Market - al dat Instagrammen kan hongerig - en dorstig - werk zijn.

Post pandemisch filmhuis billboard